Laatst vond ik mijn oude DS terug. Tijdens een najaarsopruiming was het ook tijd om de Shurgard box leeg te halen. Je betaalt er toch voor dus het is beter om in ieder geval in beeld te krijgen wat je nu opgeslagen hebt. Ik vind het zelf altijd moeilijk om spullen weg te gooien. Zo kwam ik ook een doos met kabels tegen van apparatuur die niet eens meer in circulatie is. Bewaard onder het mom van dat het altijd nog eens van pas kan komen. Dit blijkt achteraf natuurlijk nooit te gebeuren. Daarnaast moesten ook de sportspullen er aan geloven. Een paar skeelers bijvoorbeeld. Kleine kans dat ik die binnenkort ga gebruiken. Maar die DS daarentegen houd ik wel.
Uitpakken
Na de meeste dingen uitgestald te hebben in de woonkamer en deze op marktplaats te zetten was het tijd om die DS weer eens te bekijken. Het was eigenlijk mijn laatste echte game ding wat ik had. Op de PC speel je af en toe wel iets, maar niks serieus. De herinnering kwam terug van toen ik genoeg gespaard had dat het Nintendo DS kopen tijd was. Dit was toendertijd nog in de Intertoys, met een aparte afdeling. De volgende herinnering kwam toen ik het tasje open deed. Altijd gek wat geur met je doet, Pokémon DS was het eerste wat me te binnen schoot. Het werd me duidelijk, vanavond geen Netflix.
Platinum
Mijn cartridge van Pokémon Platinum zat nog in de DS. Alle beelden waren zo familiair. Binnen een vloek en een zucht zat ik weer waar ik was. Als een tijdcapsule kon ik terug in mijzelf kijken. Zo had mijn hele team “coole namen”. Ik zet deze tussen haakjes, want wat ik toen cool vind zou ik nu niet als zodanig aanmerken. Maar het waren wel mijn Pokémon. Ik oriënteerde me en besefte meteen iets. Ik had net de 8ste badge behaald. Maar nog niet de Pokémon league. Als het zo voor je ligt, dan kan je maar één ding doen.
Op naar…
Het voorpad naar Victory Road is een eitje. Ondanks mijn toendertijd gebrekkige kennis aan hoe je Pokémon moet trainen konden ze goed compenseren door een rauw level voordeel. Na het ploegen door de route was het tijd voor de eerste test, Victory Road zelf. Ik heb zelden plezier beleeft aan de grotten in de spellen, in dit geval passend bij de DPS check die het moet zijn. Tegen het eind van de avond was ik verdwaald in de grotten. Het voelde goed om weer even terug te keren.
